Του ονείρου δειλινό

Του ονείρου δειλινό,
ένα αστέρι φωτεινό,
μια ανάσα, ένα χάδι,
θα 'ρθει σήμερα το βράδυ.

Το φιλί δροσιστικό,
της αυγής το μυστικό,
θα το στείλω με σκαρί,
την καρδούλα σου να βρει.

Αν ήμουν

Να 'μουν το δάκρυ στη ματιά σου,
να 'μουν αίμα στην καρδιά σου.
Να 'μουν η ανατριχίλα σου στο χάδι,
γρασίδι που κυλιέσαι στο λιβάδι.

Να 'μουν φωτεινή αχτίδα που τρυπώνει στα μαλλιά σου,
να 'μουν ο ήχος στη μιλιά σου.
Να 'μουν στη σκιά σου το σκοτάδι,
στο κορμί σου ένα σημάδι.

Να 'μουν η αιτία σου στο λάθος,
η ανάσα σου στο πάθος.
Με το φεγγάρι να 'ρχοσουν ένα βράδυ,
στο λαιμό να στο κρεμούσα, πολύτιμο πετράδι.

Στιγμές

Στο χρώμα των ματιών σου,
τη ψυχή θα βάψω,
τη γεύση των φιλιών σου,
να θέλω δεν θα πάψω.

Το δειλινό που βλέπεις,
το απόγευμα θα φτιάχνω,
στιγμές μας, ανατρέπεις,
και μάταια τις ψάχνω.

Στον άνεμο που φεύγει,
"σ' αγαπώ" αφήνω,
να ταξιδέψει αποφεύγει,
και τις ελπίδες σβήνω.

Αναστροφή ΙΙ

Ελπίδες νεες μπολιάζεις σ' ένα δέντρο,
ο κόσμος γυρίζει γύρω σου, θαρρείς και ΄συ είσαι το κέντρο.
Δακρυσμένα φεγγάρια, δειλινά ματωμένα, πάλι πίσω γυρεύεις,
τη ψυχή σου παιδεύεις.

Μ' όλα αυτά που αναζητάς,
στα παλιά που γυρνάς,
μια ψυχή τυραννάς,
τον εαυτό σου σκορπάς.
Ψάχνεις κύματα αφρισμένα,
όνειρα στο βυθό ναυαγισμένα.