Έξω τριβελίζουν οι νιφάδες, πέρασαν κιόλας δυό βδομάδες, που 'πες με θέλεις, μ' αγαπάς στα όνειρά σου με ζητάς, που 'πες στο πλάι μου, θα στέκεσαι στα χιόνια, κι οι ψυχές μας, θα 'ναι μαζί αιώνια. Τώρα, τις νιφάδες ο χιονιάς ταλαιπωρεί, να τις σκορπίσει δεν μπορεί. Οι δρόμοι της αγάπης δεν γλιστρούν, πατάνε σταθερά όσοι περνούν. Πλέον, την καρδιά μου ζεσταίνει η αγκαλιά σου, το χιόνι λιώνει στα φιλιά σου.
Mέρες αγάπης γιορτινές, κι όλοι μοιράζουνε ευχές. Στις πλατείες λάμπουν τα στολίδια, στην καρδιά μας όλα μένουν ίδια. Όνειρα απραγματοποίητα θα φύγουν, κι άλλα στη ψυχή μας καταλήγουν.
Πρόσωπα γεμάτα προσμονές, κι ενοχές που 'γιναν εμμονές. Την ηρεμία μας θα βρούμε στην αγάπη, όχι σε υλικά γεμάτα αυταπάτη.