Θάλασσα βαθιά βουλιάζω,
κυκλαδίτικο νησάκι μοιάζω.
Στα σοκάκια κόβω βόλτες,
του πελάγου ανοίγω πόρτες.
Άσπρα-μπλε τα παραθύρια,
όνειρα, σα βοτσαλάκια μύρια.
Κόκκινες πορτοκαλί 'λιαχτίδες,
κι άλλοτε σαν καταιγίδες.
Αφρισμένες κάποιες μέρες,
κύματα τρυπούν σα σφαίρες,
κοραλλένιες άλλες τόσες,
λιώνουν από τα φιλιά οι γλώσσες.
λιώνουν από τα φιλιά οι γλώσσες.