Το πέλαγος αναδύει τ' όνειρο μου,
πως είναι εκείνη στο πλευρό μου!
Στην καρδιά μου πως βουτάει,
στο φιλί μου κολυμπάει!
Το κύμα ξεβράζει ένα χάδι,
που το πήρε το σκοτάδι!
Στα βότσαλα, στην αμμουδιά,
θάφτηκε η δική της αγκαλιά!
Ένας χώρος που εκφράζει σκέψεις, φαντασιώσεις, επιθυμίες, προσδοκίες!
καλοκαιρι και χωρισμος...κατι μου θυμιζει..οχι αλλα χαμενα καλοκαιρια..να παρει η ευχη..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι όπως διάβαζα το ποιηματάκι σου μου ήρθε ένα τραγουδάκι..
και στο αφιερώνω ..
"Στην άμμο της Μεσόγειου στον έρωτα του ωραίου
είχα τα όνειρα μου σκορπισμένα
βαρκούλες που σε ψάχνανε στον ήλιο στου Αιγαίου
είχαν επιβάτη μόνο εμένα¨"
Την καλημέρα μου...
@ ~ zefi ~
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την αφιέρωση!
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξω βρέχει. Ταιριάζει μια χαρά με το ποιημα σου.:)
@ Μαριλένα
ΑπάντησηΔιαγραφή..χεχε..στο μόνο που ταιριάζει είναι στο υγρό στοιχείο!
Την καλημέρα μου!
Εγώ το είδα πως ταιριάζει, στο ότι η βροχή είναι μελαγχολική, το ίδιο κι η περιγραφή του χωρισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες, η ποιηση τελικά λειτουργεί στον καθένα εντελώς διαφορετικά.:)
Καλη Κυριακή να έχεις..
μου άρεσε η φραση " το πέλαγος αναδύει τ΄όνειρό μου" το "είδα " σαν εικόνα... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μαριλένα
ΑπάντησηΔιαγραφή...έχει ο καθένας τη δική του οπτική! :)
@evgenia
Θα σου τη στείλω με cart-postal! :p
Καλό σας βράδυ!