Θολά

Όνειρα φεγγάρια ,
στο γκρίζο ποτισμένα,
θαμμένα σε κελάρια,
παλιά και σκονισμένα.

Ίχνη της αγάπης,
στο δρόμο σκορπισμένα,
θολώνουν τα νερά της,
που οδηγούν σε σένα.

Χωρίς τίτλο

Και να φύγω θα είμαι εδώ
στου μυαλού σου το βυθό.
'Οσο μακριά και να'μαι
πάλι μαζί θα κολυμπάμε
σε μια θάλασσα βαθιά,
ξέχνα τα όλα μια φορά
κάνε τη βουτιά και αφήσου˙
μαζί τι ζήσαμε θυμήσου.
Το ξέρω πως δε θα ξεχάσεις
όσο μακριά και αν φτάσεις,
θα με ψάχνεις μια ζωή
και το ξέρεις το γιατί.

Φυγή

Έφυγες νωρίς,
κι έμεινε χωρίς,
ένα χτύπο η καρδιά,
τώρα είσαι μακριά.

Έφυγες στις τρεις,
δίχως λέξη να μου πεις,
ένα όνειρο μαζί σου,
έχει πάρει η φυγή σου.

Τώρα πνίγηκε η ψυχή,
σε μια θάλασσα ρηχή.
κι έμεινα εδώ,
απουσίες να μετρώ.

Οι νιφάδες

Ένας χρόνος πέρασε σαν χθες,
είπες σαν τρελή με θες.
Υποσχέσεις, θα ΄σαι κοντά μου όταν χιονίζει,
η αυλή της καρδιάς μου, το χειμώνα θ' ανθίζει.
Απόψε, στις νιφάδες του χιονιού μιλάω,
να πέσουνε στο δρόμο σου, ζητάω.

Κάθε νιφάδα κι ένα δικό μου "Σ' αγαπώ",
θα λιώνει στο πρόσωπο σου, σα φιλί καυτό.
Κάθε νιφάδα που θα πέφτει στα μαλλιά σου,
θα έρχεται τ' όνομα μου, στη μιλιά σου.
Κάθε νιφάδα που θα πέφτει όταν νυχτώνει,
το δρόμο σου, με "Σ' αγαπώ" θα στρώνει.

Κάτι θυμίζεις

Τ' αστέρια πριν κρυφτούν, στου ουρανού τις γειτονιές,
μια καληνύχτα αφήνουν, στου σπιτιού σου τις γωνιές.
Στα μάτια σου προβάλλει η ανατολή,
ξυπνάς, φωτίζεται το σπίτι πιο πολύ.

Το δάκρυ σου σαν τρέχει,
ούτε ο Θεός αντέχει,
ρίχνει από ψηλά βροχή,
αλλάζει η φύση, εποχή.

Στα δέντρα θέλουν τα πουλιά,
φτερά απ΄τ' απαλά σου τα μαλλιά.
Τ' άνθη μαζί σου συζητούν,
τη δροσιά σου ν' αποκτήσουν προσπαθούν.

Χαμόγελα παντού χαρίζεις,
παραδεισένιο πρόσωπο θυμίζεις.