Φραγή

Η σιωπή σου, με καρφώνει,
η αδιαφορία σου, σκοτώνει.
Συναισθήματα ψυχής,
εγωισμό τ' αποκαλείς.
Βάζεις φραγή στις λέξεις, σ' αριθμούς,
δεν θέλεις πια να με ακούς.


Φραγή σε λόγια και αγάπη,
θέλεις να με σβήσεις απ' το "χάρτη".
Φραγή σ' αισθήματα και στο μυαλό,
φραγή σε κάθε δικό μου "Σ' αγαπώ".
Φραγή σε τηλέφωνα και κινητά,
μα η αγάπη, σ' αριθμούς δε σταματά.

άσβηστη

Τα πράγματα σου αφημένα στο σαλόνι,

τα τρώει η ερημιά, τα τρώει η σκόνη

είναι ξεχασμένα από καιρό,

τότε που μου 'λεγες ακόμα, "Σ' αγαπώ"

τα αποτυπώματά σου επάνω έχουν μείνει,

δεν τ' ακουμπώ, ο χρόνος δεν τα σβήνει,

όπως η καρδιά μου, άσβηστη, για την αγάπη σου καμίνι.

απουσία

Γύρνα πίσω, η ζωή ν' αρχίσει, έχει εδώ σταματήσει
γύρνα πίσω, η ψυχή, άδεια, να γεμίσει, έχει πια ξεψυχήσει,
γύρνα πίσω, με πνοή να γεμίσει, ένα σώμα θα σβήσει
γύρνα πίσω, μια αγκαλιά περιμένει, με σένα να χορτάσει, γυρεύει


γύρνα πίσω, ήλιος ξανά ν' ανατείλει, η αμμουδιά να βρεθεί με κοχύλι, 
γύρνα πίσω, η μέρα παρακάτω να πάει, 
έχει μείνει στο ημερολόγιο που έγραφες, "η Δώρα πολύ σ' αγαπάει"
γύρνα πίσω, ο Ύλας μυρίζει ρούχα σου ξεχασμένα, γρυλίζει
στην πόρτα νομίζοντας εσεν' αντικρίζει.