άσβηστη

Τα πράγματα σου αφημένα στο σαλόνι,

τα τρώει η ερημιά, τα τρώει η σκόνη

είναι ξεχασμένα από καιρό,

τότε που μου 'λεγες ακόμα, "Σ' αγαπώ"

τα αποτυπώματά σου επάνω έχουν μείνει,

δεν τ' ακουμπώ, ο χρόνος δεν τα σβήνει,

όπως η καρδιά μου, άσβηστη, για την αγάπη σου καμίνι.