..πόσο βιαστικά

..ν' αλλάξεις ρότα, βιάστηκες,

με άλλα "κάλλη"  "πιάστηκες".

Δίκασες την αγάπη που σου 'χω, 
σαν ξεβαμμένο ρούχο.
Αγάπη, λησμόνησες 

που έχει η καρδιά μας,

μ' αγάπη και μια αγκαλιά,

περνούν τα  "δύσκολα" μας.

Λόγια σκληρά, τα χείλη σου,

για μένα ξεφουρνίζουν,

θα είναι αργά όταν θα "δεις"..

..πίσω πια, δε γυρίζουν.

Από ψηλά θα σε κοιτώ.

Τον ουρανό σου, αγάπη μου,

αστέρια θα γεμίζω,

κι όταν χαθεί το δειλινό,

ευχές θα σου χαρίζω.