Λαχταρώ

Λαχταρώ το βλέμμα σου να συναντήσω,
λαχταρώ τη μέρα μου, δικά σου "Σ' Αγαπώ" να ντύσω.
Λαχταρώ τα χείλη σου ν' αγγίξω,
με φιλιά κι αγάπη να σε "πνίξω".
Λαχταρώ το γέλιο σου ν' ακούσω στο σαλόνι,
λαχταρώ το χάδι σου που μ' αναστατώνει!
Λαχταρώ να μου πεις σου λείπω,
λαχταρώ δικά μας ηλιοβασιλέματα στον κήπο!
Λαχταρώ την ώρα που νυχτώνει,
κι η μέρα στην αγκαλιά σου να τελειώνει!

Ψάχνοντας

Στης ψυχής τη γκρίζα συννεφιά,
ψάχνω απάντηση, ψάχνω γιατρειά!
Ψάχνω το αίνιγμα να λύσω,
απ' το μυαλό πως να σε σβήσω!
Στην καρδιά αντίδοτο να δώσω,
το γέλιο μου να ξεπαγώσω!
Τη γεύση του φιλιού σου να ξεχάσω,
τη μορφή σου στον καθρέπτη μου να σπάσω!

Το ξωκλήσι

Σ' ένα ξωκλήσι, δυο κεριά, έκαιγαν μαζί,
δυο ψυχές κρατιόταν στη ζωή.
Η φλόγα τους δυνατή νύχτα-μέρα,
κι ας φυσούσε δυνατό αέρα.

Τέτοια αγάπη φωτεινή,
έμοιαζε παντοτινή!

Τα κεριά κι αν έλιωσαν,
οι άνθρωποι κι αν χώρισαν,
το ξωκλήσι μένει εκεί,
την αγάπη να υμνεί!

Η επιθυμία

Ήρθες την ώρα ανάγκη που σε είχα,
ήρθες την ώρα απ' τον κόσμο που απείχα!
Στον εφιάλτη έδωσες πνοή χαράς κι ελπίδας,
απ' τον ουρανό έδιωξες τα σύννεφα καταιγίδας!
Στην τρικυμία της ψυχής έφερες νηνεμία,
έγινες το πάθος και η μόνη μου επιθυμία!

Άγγελος

Ξεκίνησε η μέρα το πρωί,
ξυπνώντας με, μ’ ένα γλυκό φιλί!
Ανοίγω τα μάτια, τι να δω,
ένας άγγελος μου λέει «Σ’ αγαπώ»!
Χείλη υγρά, μάτια μελιά,
τη βλέπω, μου κόβεται η μιλιά!
Γελάει, απλώνει το χέρι, με αγγίζει,
«Είσαι η ζωή μου», ψιθυρίζει!

Όμορφες εικόνες

Μια δυνατή βροχή, μια μπόρα,
έχει πιάσει από ώρα!
Στο τζάμι πέφτουν οι σταγόνες,
έρχονται στο νου όμορφες εικόνες!
Σαν εκείνες τις βραδιές,
τις γεμάτες μ' ευωδιές,
τις γεμάτες με αγάπη,
στο ράδιο παίζει τ' αγαπημένο μας κομμάτι!

Ένα ρυάκι σχηματίστηκε στο δρόμο,
μου χάιδευες, θυμάμαι, τρυφερά τον ώμο!

Η βροχή έχει κοπάσει,
η εικόνα σου θα σπάσει!
Το ουράνιο τόξο ξεπροβάλλει,
το χρώμα των ματιών σου,
παρακαλώ να συμπεριλάβει!

Ένα Αστέρι

Ένα αστέρι με ρώτησε που είσαι,
αν είσαι μακριά και μ' εκδικείσαι!
Αν πίσω θέλεις να γυρίσεις και φοβάσαι,
αν για όλα αυτά που έκανες λυπάσαι!
Αν τις νύχτες τ' όνομα μου ψιθυρίζεις,
αν το άρωμα μου στα σεντόνια σου μυρίζεις!
Αν λες πως δεν σε νοιάζω και γελάς,
αν μονάχη με σκέφτεσαι, πονάς!
Αν το δάκρυ σου σκεπάζει τη ματιά σου,
αν αντέχει άδεια να 'ναι η αγκαλιά σου!

Δεν θα φωτίσει ξανά στον ουρανό,
έως ότου γυρίσεις ένα δειλινό!

Μύρισε Άνοιξη

Μύρισε άνοιξη στην εξοχή,
βαρύς χειμώνας στη ψυχή!
Στα δέντρα πουλιά τιτιβίζουν,
φύλλα, τα γυμνά κλαδιά γεμίζουν!
Μέσα μου ένα παγωμένο Σ' αγαπώ,
το πρόσωπο σου νοσταλγώ από καιρό!
Τα φιλιά σου μοιάζουν φύλλα ξερά,
γκρίζα σύννεφα σκεπάζουν την καρδιά!
Η φωνή σου ψίθυρος στ' αυτιά μου,
είναι ο βοριάς που φυσάει και σε παίρνει μακριά μου!

Ανάμεσα στις σκέψεις

Ανάμεσα στις σκέψεις, σκέφτομαι εκείνη,
ανάμεσα στις λέξεις, αναπνοή μου δίνει!
Ανάμεσα στα σύννεφα, υπάρχει η ματιά της,
αγέρι όταν φυσάει, μυρίζει το άρωμα της!