Έλα, Αγαπημένη, μια νύχτα να σε δω, σαν τ' αργυρό φεγγάρι,
και στο γυμνό σου το λαιμό, ο ύπνος να με πάρει.
Κι όταν θα φύγεις το πρωί, δε θέλω να ξυπνήσω,
γιατί αν τ΄όνειρο χαθεί, τί θα΄χω για να ζήσω;
και στο γυμνό σου το λαιμό, ο ύπνος να με πάρει.
Κι όταν θα φύγεις το πρωί, δε θέλω να ξυπνήσω,
γιατί αν τ΄όνειρο χαθεί, τί θα΄χω για να ζήσω;
αχχχ που να είναι άραγε; Εγώ ακόμη ψάχνω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Τριήμερο!
Γεια σου, Ηλία μου. Βλέπω έχεις πολλή έμπνευση τελευταίως :) Μπράβο. Να περνάς ωραία όπου κι αν είσαι και να απολαμβάνεις το καλοκαίρι σου παρέα με τα ωραία σου ποιήματα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήο τελευταίος στίχος, όνειρο!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτυχες με 5 γραμμές να με προβληματίσεις. Τον τελευταίο στίχο όμως τον αντιλαμβάνομαι διαφορετικά.Όνειρο είναι να γυρίσει.Αν γυρίσει και πεθάνει το όνειρο, πως θα νιώθει άραγε?...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια θα έχεις να ζήσεις!! Είσαι δυνατός, είσαι της αγάπης πολέμαχος... μην ψάχνεις τον φάρο σου γίνε εσύ ο φάρος!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή