Τόσα γράμματα σου γράφω,
στο συρτάρι τα κρατώ.
Λέξεις, σκέψεις, αναμνήσεις,
παραμένουν στο κενό.
Ανεξίτηλο μελάνι, ανεξίτηλο στυλό,
όπως τα αισθήματα μου, όπως κάθε σ' αγαπώ.
Δάκρυα είναι ποτισμένα,
με αγάπη σφραγισμένα.
Δεν τα στέλνω, μην τα σκίσεις,
μην σκοτώσεις τις αισθήσεις.
Τα κρατώ να σου τα δώσω,
σαν γυρίσεις πάλι εδώ,
για να δεις δε σε ξεχνάω,
για να δεις πως σ' αγαπώ!
Χρόνια σου πολλά αγαπάκι
στο συρτάρι τα κρατώ.
Λέξεις, σκέψεις, αναμνήσεις,
παραμένουν στο κενό.
Ανεξίτηλο μελάνι, ανεξίτηλο στυλό,
όπως τα αισθήματα μου, όπως κάθε σ' αγαπώ.
Δάκρυα είναι ποτισμένα,
με αγάπη σφραγισμένα.
Δεν τα στέλνω, μην τα σκίσεις,
μην σκοτώσεις τις αισθήσεις.
Τα κρατώ να σου τα δώσω,
σαν γυρίσεις πάλι εδώ,
για να δεις δε σε ξεχνάω,
για να δεις πως σ' αγαπώ!
Χρόνια σου πολλά αγαπάκι