...bleeding love...

.. εσύ εγώ

.. ήλιος εσύ,
κερί εγώ
..λάμπεις εσύ,
λιώνω εγώ,
..γελάς εσύ,
σωπαίνω εγώ


..αλλού εσύ,
εγώ εδώ
..ψυχή εσύ,
νεκρός εγώ

..στο τζάμι

.. μπήκε ο χειμώνας,
πάγωσε ο αέρας, 
έτσι κι αλλιώς, η καρδιά παγωμένη από καιρό, 
το βλέμμα έχει κρυσταλλώσει..


είναι που μπορώ, να κάνω επιφάνεια με την ανάσα μου,
στο τζάμι σου, "Σ' αγαπώ" να γράφω




regalito, σ' αγαπώ ρε!

...You're My First, My Last, My Everything

I know there's only, only one like you
There's no way they could have made two

..αγκαλιά σου

Αγκαλιά να με πάρεις,
να φυσήξει Βαρδάρης,
τ' άσχημα να σκορπίσει,
τα καλά να κρατήσει.


Αγκαλιά να με πάρεις,
τα φιλιά καμιάς άλλης,
δεν τα θέλω, δεν κάνουν,
τα δικά σου, μου φτάνουν.


..και ένα βράδυ, στη Θεσσαλονίκη,
θα 'ρθω, με της αγάπης το καΐκι,
σαν κουρσάρος σε πειρατικό,
θα σε κλέψω απ' το Θερμαϊκό.




regalito mi princesa

..if i can't have you

regalito, te amo como loco

..ο κόσμος, η αγκαλιά σου

.. αγκαλιά σου με κρατούσες, 
κάπου-κάπου μου μιλούσες,
η καρδιά μου πάει να "σπάσει", 
η καρδιά που σου φωνάζει,
"..είσαι η ανάσα, η Θεά μου,
είσαι εσύ, η Ομορφιά μου.."


.. αγκαλιά σου με κρατούσες, 
κάπου-κάπου μου γελούσες,
και 'γω, στα καστανά σου μάτια, έλιωνα για σένα, 
κάνοντας ταξίδια ονειρεμένα.

..το είπα;

..σ' αγαπώ τρελά, στο 'χω πει;
..μου λείπεις φριχτά, στο 'χω πει;


..σε σκέφτομαι ασταμάτητα,
σε περιμένω κάθε στιγμή, στο 'χω πει;
.. σκέφτομαι, να ήσουν εδώ,
μαζί σου, στιγμές να μοιραστώ



φαντάζομαι, χαμόγελα να μου χαρίζεις σαν μωρό,
και 'γω, χαρούμενος, στα ουράνια να πετώ

..φαντάζομαι, λόγια που θα μου 'λεγες σωρό,
μ' αυτές τις τρέλες που κάνω, δίχως να σκεφτώ


..στο 'χω πει; 
πάλι σ' έχω στο μυαλό, 
γράφω για σένα, να σε "νιώθω", να σε "ζω"

..στο 'χω πει;  η αδιαφορία σου, μαχαίρι σε πληγή,

πήρε, τη θέση σου, η μοναξιά...μου γελά κάθε στιγμή.



regalito

..stil loving you

..nothing 2 u

It's been so lonely without you here 

                                                                Like a bird without a song

..Νοέμβρης

Νοέμβρης κρύος, και 'συ να λείπεις,
αέρας φυσά, μα δεν σε φέρνει πουθενά.


Στο δρόμο, διαβάτες περπατούν βιαστικά,
κάποια σπίτια, τώρα έχουν αγκαλιά,


παγωμένη μέσα η καρδιά,
να μην γυρίζεις, 
και είναι ανυπόφορη η απουσία σου, η μοναξιά.




μου λείπεις τρελά regalito

απόψε αν τη δεις

..φεγγάρι, απόψε αν τη δεις,
στα σύννεφα μη φύγεις, μη χαθείς,
..κι αν η λάμψη των ματιών της, σε καλύψει,
..κι αν το πέπλο των μαλλιών της, σε τυλίξει,


δεν είναι αστραπή, δεν είναι κεραυνός,
είναι, Εκείνη, που εκλύει όλου του ουρανού, το φως


..φεγγάρι, απόψε αν τη δεις,
δυό λόγια και για μένα, να της πεις.
Την χρειάζομαι, την θέλω, την ποθώ,
κάθε στιγμή την σκέφτομαι, την αγαπώ.



..φεγγάρι, απόψε αν τη δεις,

φώτισε, το δρόμο της επιστροφής.

regalito ψυχή μου

..δεν έχει πανσέληνο

Εσύ..αγαπημένη, είσαι η πανσέληνος,
στο δικό μου ουρανό,
Εσύ..είσαι το φεγγάρι, 
πάλι, απόψε σε ζητώ.


Εσύ.. λούζεις φως, τον ουρανό μου, της καρδιάς,
μα, δεν "βγήκες" ούτε απόψε και μένω, στο σκοτάδι της νυχτιάς.

.. είναι αγάπη

Λόγια καρφιά, λόγια σκληρά
και πάλι βρήκες να πεις,
λόγια γυαλιά, 
το μόνο που ήθελα, μια δική σου αγκαλιά


..αγάπη είναι, να με θεωρείς τρελό,
και 'γω ακόμα, να σ' έχω σα Θεό.
..αγάπη είναι, να πιστεύεις είμαι στα χαμένα, είμαι "αλλού"
μα εσύ, σε κάθε νευρώνα του μυαλού.


..αγάπη είναι, να είσαι στη σκέψη κάθε λεπτό,
κι ας μην σε νοιάζει, αν πεθαίνω ή αν ζω.


..αγάπη είναι την καρδιά μου, στα σκουπίδια να πετάς
να με πληγώνεις και σκληρά να μου μιλάς,
αγάπη είναι να μου μαυρίζεις τη ψυχή,
..και μένα να μην νοιάζει, όχι, πρέπει και γιατί.


αγάπη είναι, αυτό, που για σένα έχω στη καρδιά μου μέσα, 
η δική μου πριγκιπέσα, 


..μα, εσύ σ' ένα ψεύτικο κόσμο, με άλλους ζεις, σε παραισθήσεις...της σιωπής...




αγάπη της ζωής μου,  εσύ...que te mejores regalito

γειτονιά

Στου ονείρου τους διαδρόμους,
μα και στης καρδιάς τους δρόμους,
είσαι εσύ ο προορισμός,
είσαι όλο μου, το φως


Στης καρδιάς τη γειτονιά,
ζεις, μεσα μου βαθιά,
..τι, κι αν μου δείχνεις της ψυχής σου, τη "σκουριά",
..τι, κι αν μου επιστρέφεις, της αγάπης τα κλειδιά,


απλώνω τα χέρια, σου ανοίγω μια αγκαλιά.

..7 για μένα

.. πρέπει να ευχαριστήσω, όσους όλους μπαίνουν στον κόπο,
και διαβάζουν τις σκέψεις μου, που είναι ερεθίσματα-εμπνεύσεις από τη ψυχή μου, για ένα πρόσωπο...


".. άραγε γιατί να τους αρέσουν και τα διαβάζουν... όταν δεν τα διαβάζει-ενδιαφέρει, ούτε η ίδια, από την οποία και για την οποία προορίζονται; .."


1. Μου αρέσει πολύ να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία, με "ταξιδεύουν" αλλού 
2. Δεν κάθομαι στο τραπέζι να φάω, αν δεν έχει τυρί φέτα. 
3. Έχω ένα κανελί αρσενικό Λαμπραντόρ, τον 'Υλα
4. Αν δεν πάω μια μέρα στο γυμναστήριο, νιώθω άρρωστος
5. Το χαμόγελο των εφήβων μέσα στην τάξη, είναι αυτό που μου φτιάχνει τη διάθεση
6. Μου αρέσει η θάλασσα
7. Μου αρέσουν τα διακριτικά, με νόημα tattoo

....

.. απόψε δεν σε βρήκα, 
δεν σε είδα,
και είναι χαμένη η μέρα, είναι χαμένη η νύχτα...
..και πέρασε η μέρα...και "σιγοσβήνει", μ' ένα δάκρυ, η νύχτα...

περιγραφή

..τα καστανά της μάτια, Θεέ μου, έχουν τόση λάμψη,
σε άλλο σύμπαν, 10 αστέρια θα 'χαν κάψει.
..τα καστανά της μάτια, όσο, εκείνο το βράδυ τα κοιτούσα,
μέσα "βούλιαζα", να καταλάβει πόσο πολύ την αγαπούσα.


..στα μαύρα της μαλλιά, το φεγγάρι θα ξαπλώνει,
και ένας ήλιος τις αχτίδες του, απλώνει.
..τα μαύρα της μαλλιά, φυλαχτό και μαξιλάρι,
κάθε βράδυ, να 'χα, στο αδειανό μου το κουφάρι. 


..στη μυτούλα της, κάθε φακίδα,
παίρνει κι αυτή, στην ομορφιά, μερίδα.
..το πρόσωπό της, ήλιος φωτεινός,
όλος, ο δικός μου ουρανός.






...regalito ψυχή μου

μεγάλωσε

..ψες σου είπα "Σ' αγαπώ",
σήμερα έχει γινει μεγαλύτερο, έγινε βαθύτερο!
ψες σου είπα σε λατρεύω,
σήμερα, κι αυτό είναι λίγο.


Σκέφτεσαι, τα χθεσινά;
όλη μέρα σκέφτομαι μόνο, τη μια στιγμή, που σε είχα αγκαλιά.




..regalito, αγάπη της ζωής μου, εσύ 

..απόψε

Ήταν τόσο όμορφη,
τα καστανά της μάτια, έλαμπαν
στα μαύρα της μαλλιά, θα μπορούσα για μαξιλάρι ν' ακουμπήσω.


εσύ εισαι στη χαρά,
εγώ είμαι στο δάκρυ,
εσύ σ' ένα όνειρο,
κι εγώ έμεινα να σε κοιτώ..στου δρόμου, τη μιαν άκρη.


Στη Βενετία μ' έστειλες να πάρω και βραβείο,
κι όταν σφιχτά σ' αγκάλιασα, με είπες και γελοίο.
.. είπες, στα Όσκαρ να ετοιμάζομαι, το ρόλο μου να παίξω, 
μα ακόμα δεν κατάλαβες...στ' αλήθεια  πέφτεις έξω.


..στην αγκαλιά σου μέσα, να σταματούσε ο χρόνος,
εκεί να έμενε η τελευταία μου πνοή, 
                       για το καλό μου...να ήσουν δολοφόνος.


Η αγάπη μου για σένα, άσβηστη...ηφαίστειο που καίει,
..ο πόθος, δεν "βυθίζεται, στην επιφάνεια, πλέει". 




..regalito, αγάπη της ζωής μου, εσύ 

θυμάσαι;

...το φεγγάρι μίλησε μ' ένα αστέρι,
..το φεγγάρι άπλωσε να σου πιάσει το χέρι,
.. μόνο εκείνο ξέρει,
που γυρνάς και που πας


..μια φορά, είχα γράψει στον καθρέπτη, "Σ' αγαπώ", θυμάσαι;
..μια φορά, είχα πει χωρίς εσένα δεν θα ζω, θυμάσαι;


.. τώρα τα θυμάμαι και πονώ
.. τώρα 'μειναν μόνο, ξεχασμένα σου μακό


..με τον εαυτό μου, ώρες-ώρες απορώ
..με τις σκέψεις, τα γραπτά μου..χαρές, στη μοναξιά κερνώ
..με τις σκέψεις, τα γραπτά μου...στιγμές, μαζί σου θα περνώ.




να προσέχεις regalito, ναι;

..αστέρι

..έχω μήνες να σ' ακούσω, 
μήνες να σε δω...
μια στιγμή πριν, σε σκεφτώ,
μια ανάσα πριν, σ' αγαπούσα, 
μια ανάσα μετά, ακόμα σ' αγαπώ, 
όπως στην αρχή, κι ας μην το πίστευες αυτό.


αστέρι εκει που πας,
το πρόσωπο της, αντικρίζεις, 
το πρόσωπο της, συναντάς.
Τα καστανά της μάτια, να φωτίζεις, 
στα μαύρα της μαλλιά, ν' ακουμπάς.


αστέρι εκεί που πας,
τις ώρες που τη συναντάς,
το "Σ' αγαπώ" μου, να της δώσεις, που κρατάς,
να ξέρει πώς μου λείπει, 
να ξέρει τη λάμψη σου, για 'κείνη, κάθε βράδυ, τη φυλάς.








...αν τη βλέπεις, πες της πως την αγαπώ..

σ' αγαπώ.. έτσι απλά, regalito

σ' αρέσει;

..και τώρα, εκεί που είσαι,
σ' αρέσει αυτό που γίνεται, που προσποιείσαι;
..και τώρα εκεί που πας,
για σένα χάνομαι και με πονάς


..και τώρα που με σκέφτεσαι,
στο μυαλό σου βρίσκομαι, μα μ' απαρνιέσαι
..και τώρα που με σκέφτεσαι,
η σκέψη μου σε συναντά...και 'συ, κοντά μου έρχεσαι.


..δεν ξέρεις, πόσο μου 'λειψες

είναι ώρες

ώρες-ώρες, γίνονται οι ώρες, "μπόρες".
ώρες-ώρες, είναι ατέλειωτες, της θύμησης σου, οι ανηφόρες.
ώρες-ώρες, νομίζω έχεις κάνει κατοχή, στου μυαλού τις χώρες.

πάλι τώρα, νομίζω έρχεσαι, να μου αφήσεις της αγάπης δώρα 
πάλι τώρα, νομίζω χάνεσαι και μου τα παίρνεις όλα
πάλι τώρα, εσύ κάπου αλλού και 'γω εδώ, στα δύσκολα, στ' ονειροπόλα.




..και μου τ' ορκίστηκες, μα απ' τη ζωή μου τώρα εξαφανίστηκες 

..του Σεπτέμβρη το πρωί

..και η πόλη που ξυπνάει,

ένας σκύλος με κοιτάει,

ξέρει αυτός, καλά από μοναξιά,

σαν το ναύτη στην ακροθαλασσιά.

..πάλι του Σεπτέμβρη το πρωί,
είναι που σε ψάχνω την αυγή,
τ' όνομα σου να φωνάζω,
δεν σε βρίσκω και τρομάζω


τ' άρωμα σου ν' "αναπνέω",
μία λέξη να σου λέω,
μα το "Σ' αγαπώ" τόσο λαθραίο.






mi regalito

..αν ήσουν

..αν ήσουν νερό, θα σ' έπινα σταγόνα-σταγόνα
αν ήσουν ποίημα, θα σ' έγραφα όλη νύχτα, στίχο-στίχο
αν ήσουν γράμμα, θα διάβαζα ξανά και ξανά, κάθε σου λέξη


αν ήσουν σκιά, θα φρόντιζα να είμαι πάντα στο σκοτάδι, μη σε χάσω 
αν ήσουν αστέρι, θα παρακαλούσα ποτέ μη ξημερώσει


αν ήσουν ένα βράδυ, θα έλεγα τον ήλιο μη σιμώσει 

..σ' αγαπώ regalito

.. ζωή το λες αυτό ; 

..να ήταν

..να έδινα στα σύννεφα, το χρώμα των ματιών σου
..να έβαφα τον ήλιο, το χρώμα των χειλιών σου
..να έβαφα τ' αστέρια, το χρώμα της καρδιάς σου
..να ήταν η γη, όλη η αγκαλιά σου 


..να είχαν τα πουλιά, τον ήχο της φωνής σου
..να ήταν ένα αγέρι, η ανάσα, η πνοή σου
..κάθε στιγμή μακριά σου, να ήταν ο ερωτάς σου





..και τί με νοιάζει ;
αν πιο πολύ θα σ' αγαπώ, σε ποιον πειράζει ;

..ώρες

.. ώρες ατέλειωτες, κοιτώ έξω τα φώτα,
ώρες ατέλειωτες, κι ακόμα ν' ανοίξει η πόρτα,
ώρες ατέλειωτες, να 'ρθεις όπως και πρώτα,
ώρες ατέλειωτες, η καρδιά μου, "κουρδισμένη" στη δική σου νότα.






.. χωρίς εσένα, τη ζωή μου τη μισώ.

θύμησες

Te extraño mucho regalito

..ποτέ..

ποτέ, δεν σε ξέχασα  ακόμα
ποτέ, δεν σταμάτησα να σε σκέφτομαι, να μου καις το στόμα
ποτέ, νύχτα-μέρα, πρωί-βράδυ, κάθε σκέψη, κάθε λέξη, κάθε κώμα 


ποτέ, άνθρωπος δεν θα γίνω, χωρίς το φιλί σου εκείνο

παντού

Αστέρι μου και φως μου,
ήσουν, είσαι..ουρανός μου,
κι ας έφυγες, κι ας λένε
τα σημάδια της καρδιάς μου, καίνε.


Ανάσα και πνοή μου,
εσύ 'σαι στη ζωή μου,
ο κόσμος, της ψυχής μου.


..όλα στα δικά μου, στο νου,
στα πάντα και παντού.


i miss u a lot regalito

στεγνό

..το στόμα μου στεγνό, διψώ εσένα για να δω
..το στόμα μου στεγνό, ένα φιλί σου, νοσταλγώ
..το στόμα μου στεγνό, να 'σουν θάλασσα, σε ποτήρι να σε πιω
..το στόμα μου στεγνό, να 'ρθεις εδώ, που σ' αγαπώ






i miss u a lot. καλή σχολική χρονιά regalito

πού;

..πού να γυρίζεις; ..πού να "γυρίζει" η κάθε σκέψη, του μυαλού σου;
..πού να "γυρίζει" κάθε κύτταρο του νου σου;
..πού να "γυρίζει" κάθε ανάσα της πνοής σου;


.. πάλι "γυρίζουν" τα πάντα,  στη μορφή σου.




i miss u a lot

μόνο

.. μόνο εσένα
.. μόνο για σένα
.. εσύ, η μία
..μα εσύ..σημασία

.. μόνο εσένα

.. από σένα, εμπνευσμένα

.. για σένα γραμμένα

.. μα εσύ, για κανένα




μου λείπεις πολύ

..σε λατρεύω... όσο δεν φαντάζεσαι...
..σε λατρεύω.. όσο κι αν δεν νοιάζεσαι..
..σε λατρεύω..σε κάθε σκέψη μου, "τρυπώνεις"..
..σε λατρεύω..η ζωή μου είσαι, την "αρχίζεις", την τελειώνεις.

..σπρέι

..να 'μαι πάλι γράφω στίχους
και συνθήματα στους τοίχους.

Μ' ένα σπρέι, τους γεμίζω,

διώχνω από τις γειτονιές, το γκρίζο. 

"σ' αγαπώ" και τ' όνομά σου,
ζωγραφίζω την καρδιά σου.


έτσι, η γειτονιά γεμίζει,
τ' όνομα σου, τη "στολίζει".

ζωγραφιές

Πάλι γράμματα, σου γράφω,
πάλι κάνω το ζωγράφο,
ζωγραφίζω στον καμβά,
μια καρδιά να σε χωρά.


Πάλι τον κόσμο μου ανοίγω,
όνειρα, μ' αλήθεια, σμίγω,
όνειρα, πως είσαι εδώ 
και η αλήθεια, σ' αγαπώ.


Πάλι αστέρια ζωγραφίζω,
το χαρτί, ευχές γεμίζω,
λόγια, στίχους και φιλιά,
σου φυλώ και μι' αγκαλιά.

φεγγάρια

γλάροι κρώζουν, στων καραβιών τα ξάρτια, "θήραμα" ψαράδων καρτεράνε
πόσα φεγγάρια μόνα τους, τις νύχτες, τις περνάνε;
πόσα κύματα στα βράχια, τον πόνο τους, ξεσπάνε;

οι δείχτες του ρολογιού, μακριά σου δεν γυρνάνε
τ' άστρα από ψηλά, απόψε σε κοιτάνε
φεγγάρια χάλκινα, για σένα, φως σκορπάνε
διάδρομο, σου δείχνουν, να γυρίσεις, στον ουρανό "φωτιές" πετάνε

εκεί - εδώ

.. εσύ εκεί, σε μια απέραντη αμμουδιά του πουθενά, να τριγυρίζεις,
εγώ εδώ, σε μια θάλασσα βαθιά, της μοναξιάς που μου χαρίζεις.


..εσύ εκεί, στα σεντόνια τα λευκά, τα όνειρά σου να κερδίζεις,
εγώ εδώ, σε δωμάτια αδειανά, τα μαύρα κάντρα ζωγραφίζεις.


..εσύ εκεί, να βιάζεσαι, να προσπερνάς τ' αυτοκίνητα της αγάπης, κορνάροντας
εγώ εδώ, περπατώ, στο δρόμο που μου χάραξες, τα ίχνη των φιλιών σου ακολουθώντας.


..εσύ εκεί, γράμματα, που σου 'στειλα, να σκίζεις,
εγώ εδώ, κάθε ανάσα και δικό μου στίχο, να γεμίζεις.

..εσύ

εσύ, το ουράνιο τόξο στη βροχή,
χιλιάδες χρώματα μαζί,
το πρόσωπο σου, στον ουρανό δίνει, μορφή


εσύ έφυγες και τρικυμία στην καρδιά,
στο "λιμάνι" μου, φωτιά
ένα φιλί σου, ηρεμούσε, τ' ανταριασμένα μου "νερά"


σαν φάρος ήσουνα εσύ, μεσ' της πορείας, τη ζωή,
έδινες φως σε κάθε δύσκολη στιγμή, στη σκοτεινή μου τη ψυχή

ολοκληρωτικά

ολοκληρωτικά, κάθε κύτταρο μου, τη μορφή σου "μαγνητίζει"

ολοκληρωτικά, το μυαλό μου, με σένα "πλημμυρίζει"

ολοκληρωτικά, η νύχτα μου, στη σκέψη σου φωτίζει

ολοκληρωτικά, έφυγες, μου έλειψες, η γη σταμάτησε στροφές να παίρνει, να "γυρίζει"

..ο εαυτός μας, είναι ένα με την αλήθεια. Κι όσους μηχανισμούς άμυνας κι αν χρησιμοποιήσεις,
κι όσο κι αν προσπαθήσεις να τον κάνεις να βγάλει το σκασμό, κάποια στιγμή θα σ' εκδικηθεί.
Τους άλλους ανθρωπους μπορεί να τους φλομώσεις στα ψέματα.
Τον εαυτό σου όμως δεν μπορείς.. τουλάχιστον όχι για μια ζωή..

..πόσο βιαστικά

..ν' αλλάξεις ρότα, βιάστηκες,

με άλλα "κάλλη"  "πιάστηκες".

Δίκασες την αγάπη που σου 'χω, 
σαν ξεβαμμένο ρούχο.
Αγάπη, λησμόνησες 

που έχει η καρδιά μας,

μ' αγάπη και μια αγκαλιά,

περνούν τα  "δύσκολα" μας.

Λόγια σκληρά, τα χείλη σου,

για μένα ξεφουρνίζουν,

θα είναι αργά όταν θα "δεις"..

..πίσω πια, δε γυρίζουν.

Από ψηλά θα σε κοιτώ.

Τον ουρανό σου, αγάπη μου,

αστέρια θα γεμίζω,

κι όταν χαθεί το δειλινό,

ευχές θα σου χαρίζω.

.. τέτοιες στιγμές

τέτοιες στιγμές, είναι πάλι που νομίζω "σ' αγαπώ", ψιθυριστά μου λες

τέτοιες στιγμές, είναι πάλι που νομίζω για μένα καις

τέτοιες στιγμές, είναι πάλι που γυρνάω στα χαμένα, ζω στο χθες 

τέτοιες στιγμές, είναι πάλι που νομίζω είσαι εδώ, γεμίζει το σπίτι αγκαλιές

τέτοιες στιγμές, δεν φτάνουν εκεί που είσαι, τόσα συναισθήματα, τόσες προσευχές 

τέτοιες στιγμές, δεν βγαίνουν από μέσα, που με "πνιγούν" οι κραυγές

τέτοιες στιγμές, όλα μάταια χωρίς εσένα, ακούγονται μονάχα σιωπές

..λέξεις

σκέψεις-λέξεις βιαστικές,
απ' την αγάπη πιο γοργές,
σκέψεις-λέξεις όλο μίσος, πιο πικρές
συμπεράσματα κενά, ´μείναν δίχως αγκαλιά
συμπεράσματα απατηλά, για τον εαυτό μας αρεστά.


την αλήθεια θα τη δεις, δεν θα 'μαι εδώ να μου την πεις,
η αλήθεια που πονά, είναι μέσα μας βαθιά 
η αλήθεια κι αν θαφτεί, κάποια στιγμή, θ' αναδυθεί.

..η αγάπη

..ίσως πια δεν σε νοιάζει, ίσως λες δεν πειράζει,
..ίσως λες του περνάει, ίσως λες πως ξεχνάει


..η αγάπη, για σένα, σήριαλ που τελειώνει,
..η αγάπη, για σένα, ημερολόγιο που γυρνώντας σελίδα και η μέρα αλλάζει
..η αγάπη, για σένα, συσκευή, τραβώντας την πρίζα και "νεκρώνει"


..η αγάπη που σου 'χω, σύμπαν. Κάθε αστέρι του, δικό μου "σ' αγαπώ", 
κάθε ήλιος, η σκέψη μου σε σένα, και τ' όνομα σου, ψηλά στον ουρανό. 
..η αγάπη που σου 'χω, οι θάλασσες και τα βουνά της γης,
στα κύματα και στις κορφές, ευχή στέλνω να 'ρθεις. 

..ρώτησες;

ρώτησες ποτέ, πώς είναι το κύμα, χωρίς κάποια ακρογιαλιά ν' απλωθεί, να ξαπλώσει ;
ρώτησες ποτέ, πώς νιώθει το κοχύλι ξεχασμένο σε μια αμμουδιά, μακριά απ' το βυθό ;
ρώτησες ποτέ, πώς νιώθει ο ήλιος με το γκρίζο ουρανό, όταν δεν μπορεί να φτάσει να φωτίσει ;
ρώτησες ποτέ, πώς είναι το παρόν, μ´ ένα αβέβαιο μέλλον;
ρώτησες ποτέ, πώς νιώθω, χωρίς εσένα; 

.. παντού εσύ

Νομίζεις είσαι κάτι μακρινό, 

θα ξεχαστείς με τον καιρό,

σ' ένα δείλι βροχερό.

..είσαι ένα αστέρι λαμπερό,

..σε "βλέπω" κάθε δειλινό,
σ' ένα χρώμα φωτεινό,
στην αυγή, στο πρωινό.


κάθε μορφή, κάθε λεπτό,
έχει το δικό σου "Σ' αγαπώ".
σε "βλέπω" στο γαλάζιο ουρανό,
στης ψυχής το μυστικό,
στης αγάπης το βυθό.

..τ' αστέρια

... αστέρια χιλιάδες σε κοιτούν,
τη λάμψη του προσώπου σου ζητούν,
τους μάγεψες, τους τρέλανες
για να γίνουν η ευχή σου, θα έπεφταν, θα "έσβηναν",
για να έπαιρναν λιγο απ' την ομορφιά σου,
για να έπαιρναν λίγο απ' την αγάπη σου,


θ' άφηναν την αγκαλιά του ουρανού,
στη γη θα κατέβαιναν, 
κι ας γίνουν μετά σκόνη, κι ας γίνουν μετά ανεκπλήρωτη ευχή.

ζηλεύω

.. ζηλεύω κάθε σκόνη, που πέφτει πάνω σου, το δρόμο όταν διαβαίνεις
.. ζηλεύω κάθε ανάσα, απ' το στόμα σου, που ξεπροβάλλει
.. ζηλεύω κάθε κύτταρο του κορμιού σου, μαζί σου, που ανασαίνει  
.. ζηλεύω κάθε κόκκο άμμου στα πόδια σου, που κολλάει 
.. ζηλεύω κάθε λέξη, τα χείλη σου που λένε
..ζηλεύω το κάθε πρωινό, εσένα σαν νεράιδα σε ηλιόλουστη λίμνη, που αντικρίζει
.. ζηλεύω το κάθε δειλινό, τα λαμπερά καστανά σου ματιά, στα μαβιά του χρώματα, ταξιδεύουν
.. ζηλεύω το κάθε τώρα, στιγμές μαζί σου ζει 

..εκείνο

.. εκείνο τ' αστέρι εκεί ψηλά,
είμαι εγώ, που σου χαμογελά.
..εκείνο το αγέρι στα μαλλιά,
είμαι εγώ, σ' αγγίζει απαλά
..εκείνο το φεγγάρι του ουρανού,
είμαι εγώ, "γυρίζεις" πάλι μεσ' το νου. 

.. εκείνο το παγάκι στο ποτήρι,

είμαι εγώ, λιώνω στα δυό γλυκά σου χείλη

..εκείνο το δάκρυ της βροχής,
είμαι εγώ, καλοκαιριάτικα σε βρέχω κι απορείς.
..εκεί στο βάθος, μια βροντή,
για σένα οι χτύποι της καρδιάς μου, δυνατοί,
..εκείνο το μπαλόνι στην πλατεία,
είμαι εγώ, μα στην αγάπη μου, δε δίνεις σημασία.   

..λόγια σκληρά που στο μυαλό μου τριγυρνάνε,
σαν τη σκιά που φεύγει κι έρχεται ξανά
Νιώθω το χθες κι η σκέψη μου όπου και να΄ναι,
σε σένα γυρνά και πάλι ζω στο πουθενά..

..ζωγράφισα στον ουρανό,
με της καρδιάς το αίμα,
ένα μεγάλο "Σ' αγαπώ",
αγάπη μου για σένα..

..απόψε έχει έκλειψη,

μα τα πάντα επισκιάζει, η δική σου έλλειψη..

..αστερισμό

Απόψε, δες τον ουρανό,
σ' ένα αστέρι θα 'μαι 'γω,
από ψηλά, θα σε κοιτώ,
θα σου φωνάζω "Σ' αγαπώ".


Απόψε, δες τον ουρανό,
αν κάτι λάμψει, θα 'μαι 'γω,
θα κάνω τ' όνομά σου αστερισμό,
θεού δώρο θα 'ναι αυτό,
απ' όλους, τον πιο φωτεινό.

..Οι σταγόνες της βροχής, εσένα αναζητούν,
τα παιδιά της γειτονιάς, πού είσαι, με ρωτούν,
τα λόγια σιωπής, τ' όνομά σου συζητούν,
οι χτύποι της καρδιάς, μακριά σου, σταματούν.

..χάρτες

..οι άντρες, και τους χάρτες τους αλλάζουν..

έτσι λένε,

ένωσα τρεις φορές τα άκρα, για ένα βράδυ,
μήπως σε βρω, να πω Σ' αγαπώ, να φύγει το σκοτάδι. 

..βότσαλα στρώνω για χαλί, πάνω τους να πατήσεις,

σκορπίζω σημαδούρες της αγάπης, στου Αιγαίου τ' ανοιχτά, στο δρόμο μη λοξοδρομήσεις,

απλώνω τα χέρια της καρδιάς, να ΄ρθεις να τα κρατήσεις,

να κάνεις όσο πιο γρήγορα μπορείς, άλλο να μην αργήσεις..

..έλα

Έλα, Αγαπημένη, μια νύχτα να σε δω, σαν τ' αργυρό φεγγάρι,
και στο γυμνό σου το λαιμό, ο ύπνος να με πάρει.
Κι όταν θα φύγεις το πρωί, δε θέλω να ξυπνήσω,
γιατί αν τ΄όνειρο χαθεί, τί θα΄χω για να ζήσω;

..ποιος

Ποιος θα πιστέψει αν του πεις,
πως σ΄αγαπώ όσο κανείς,
να εξηγήσεις όλα αυτά, μην προσπαθείς.
Ποιος θα πιστέψει αν του πω,
ότι για σένα μόνο ζω,

και τιποτ' άλλο, δεν ζητάω απ΄το Θεό.

ζημιά

Κοίτα να δεις τώρα ζημιά,

λέει πως ήμουν στα "παλιά",

σ' έβλεπα πάλι εδώ μπροστά,

σ' έκανα μία αγκαλιά.

Κοίτα να δεις τώρα ζημιά,

λέει πως ήμουν στα "παλιά",

φουσκώναν της αγάπης τα πανιά,

η θάλασσα μια ζωγραφιά.

Κοίτα να δεις τώρα ζημιά,

σου χάιδευα όπως πρώτα, τα μαλλιά,

γέμιζε ο τόπος ομορφιά,

απ' τα δικά μας τα φιλιά.

Κοίτα να δεις τώρα ζημιά,

λείπεις, τριγύρω καταχνιά,

όλα είναι κάπου μακριά,

εγώ μιλώ με μια σκιά,

δεν είσαι, στρογγυλοκάθησ' η νυχτιά,

δεν λέει να φύγει η σκοτεινιά.

..αν ήμουν

Μου λείπεις πολύ, 
να ήμουν Θεός,
να γίνω πουλί, 
να πετάξω, να δω, των ματιών σου το φως.

Μου λείπεις πολύ, 

να ήμουν Θεός,

η θάλασσα να ήσουν, 

να γίνω ο βυθός.

Μου λείπεις πολύ, 
να ήμουν Θεός,
να κάνω γυαλί, το πέλαγος
να περάσω, να 'ρθω να σ' αγκαλιάσω.

Δεν εισαι εδώ

Δεν είσαι εδώ, μα στο νου μου "ταξιδεύεις", καθε στιγμή, κάθε λεπτό
το πρόσωπο σου, ψάχνω ν' ανταμώσω, στο φεγγάρι το "αργυρό".
Δεν είσαι εδώ, τα δυο μάτια σου δίνουν λάμψη, σ' έναν έναστρο ουρανό
τη φωνή σου, σαν ν' ακούω, σε κυμάτων παφλασμό.


Δεν είσαι εδώ, εικόνες-στιγμές περνούν απο μπροστά μου, σ' απομεσήμερο ζεστό
δεν είσαι εδώ, τη μυρωδιά σου "βρίσκει" ο Ύλας σε ξεχασμένο σου μακό
δεν είσαι εδώ, θάλασσα γίνομαι, "σ' αγκαλιάζω" και για μένα σε κρατώ.
Δεν είσαι εδώ,  μα για σενα γράφω, για σένα, κάθε δικό μου "Σ´ αγαπώ".

το καθετί

.. κάθε κύμα, ν' απλώσει στα πόδια σου, δικά μου Σ' αγαπώ,
.. κάθε αγέρι, να αγγίξει στα μαλλιά σου, χάδια μου τρυφερά,
..κάθε αχτίδα του ήλιου, να πάρει λίγο από τη λάμψη των ματιών σου, που μήνες έχω ν' αντικρίσω
..κάθε αστέρι του ουρανού, από ψηλά να σε κοιτάει, την ομορφιά σου να ζηλεύει
..κάθε βότσαλο της αμμουδιάς, χαλί να γίνεται, πάνω του να περάσεις


.. κάθε αξημέρωτο πρωινό που έρχεται, να είναι το τελευταίο μακριά σου
..κάθε σήμερα, Σ' αγαπάω πιο πολύ από χθες

..και αυτή η πρωτομηνιά, σε βρίσκει πέρα μακριά
και αυτή η πρωτομηνιά, χωρίς τη δική σου αγκαλιά

..σ' αγαπώ

Σ' αγαπώ, όπως ο χρόνος αγαπάει τις ώρες που φέρνει πιο κοντά του,
σ' αγαπώ, όπως τα βουνά, το ροδοκόκκινο ήλιο του ηλιοβασιλέματος, που κρύβουν στα σπλάχνα τους,
όπως τα λαμπερά αστέρια, τον καθαρό ουρανό που τ' αφήνει ν' απαγκιστρωθούν στο δίχτυ του, 
όπως τα κύματα της θάλασσας, την ακρογιαλιά, που ξαπλώνουν πάνω της,
όπως, τα ερωτικά ποιήματα ομολογούν το πάθος τους, στα εφηβικά-αυθόρμητα στιχάκια 


δεν είσαι εδώ,
πλέεις σ' "άγνωστο ωκεανό",
δεν είσαι εδώ,
για να δεις, ότι για σένα γράφω, για σένα τραγουδώ,
δεν είσαι εδώ,
όμως ο νους μου, είναι δίπλα σου, που περπατάς, σε κάθε σοκάκι και οδό.