Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

..απόψε

Ήταν τόσο όμορφη,
τα καστανά της μάτια, έλαμπαν
στα μαύρα της μαλλιά, θα μπορούσα για μαξιλάρι ν' ακουμπήσω.


εσύ εισαι στη χαρά,
εγώ είμαι στο δάκρυ,
εσύ σ' ένα όνειρο,
κι εγώ έμεινα να σε κοιτώ..στου δρόμου, τη μιαν άκρη.


Στη Βενετία μ' έστειλες να πάρω και βραβείο,
κι όταν σφιχτά σ' αγκάλιασα, με είπες και γελοίο.
.. είπες, στα Όσκαρ να ετοιμάζομαι, το ρόλο μου να παίξω, 
μα ακόμα δεν κατάλαβες...στ' αλήθεια  πέφτεις έξω.


..στην αγκαλιά σου μέσα, να σταματούσε ο χρόνος,
εκεί να έμενε η τελευταία μου πνοή, 
                       για το καλό μου...να ήσουν δολοφόνος.


Η αγάπη μου για σένα, άσβηστη...ηφαίστειο που καίει,
..ο πόθος, δεν "βυθίζεται, στην επιφάνεια, πλέει". 




..regalito, αγάπη της ζωής μου, εσύ 

5 σχόλια: